در قالب word و در 16 صفحه، قابل ویرایش.
طرح و ساختمان روسازي هاي بتني غيرمسلح
با توجه به اينكه مدول الاستيسيته بتن در مقايسه با خاك بستر و يا مصالح اساس یا زير اساس زیر آن كه معمولاضخامتی بين 3 الي 6 اينج دارند بسيار بيشتر است , قدرت باربري روسازي بطور اعم و اكثر از طريق عمل Beam Action دال بتني تامين مي شود.
تنش هاي ايجاد شده در روسازيهاي بتني را مي توان به گروه هاي زير طبقه بندي كرد:
1- تنش هاي ناشي از تاب برداشتن دال كه بر اثر تفاوت درجه حرارت در ضخامت دال بوجود مي آيد و يا تنش هاي ناشي از تاب برداشتن دال بتني در اثر تفاوت در رطوبت در عمق یا ضخامت دال
2- تنش هاي اصطكاكي ناشي از تغييرات درجه حرارت يكنواخت
3- تنش هاي ناشي از رسوخ مواد خارجي و نخاله در درزها (Joints) از زير (From Bottom) براثر عمل Pumping كه باعث مي شود مصالح زير بستر با فشار درون درزها وارد شوند.
4- تنش هاي ناشي از بار خارجي (S)
تنش هاي مربوط به تاب برداشتن دال (Curling Stresses)
وقتي كه دال بتني يك روسازي تحت تاثير تفاوت درجه حرارت بين سطوح بالا و پايين خود قرار مي گيرد، تمايل به تاب برداشتن مي كند. براي مثال تمايل يك دال بتني به تاب برداشتن يا قوز كردن در اثر افزايش درجه حرارت سطوح بالا در اثر نيروي وزن دال محدود مي شود. اين محدوديت سبب بوجود آمدن تنش هاي كششي در مركز Center دال خواهد شد.
ميزان تفاوت درجه حرارت در صخامت دال وابسته است به موقعيت جغرافيايي منطقه، در چه زمان از روز هستيم و يا در چه فصلي از سال هستيم و همچنين وابسته است به رنگ دال. معمولاً حداكثر تفاوت درجه حرارت در ضخامت دال به سه درجه در هر in ضخامت دال مي رسد.